Beschouw het maar al het invoeren van verkeersregels, als we afspreken dat iedereen rechts rijdt (of links…), dan wordt het mogelijk met een flinke vaart te gaan rijden.
Toch is het gebruiken van een “standaard” projectmethode maar een deel van de oplossing. En als je net zoals ik projectleider bent, dan ben je waarschijnlijk geboeid waarom het invoeren en gebruiken van een projectmethode niet tot 100% succes leidt.
Teun van Aken was, en is, dit ook. Hij heeft er onderzoek naar gedaan, en in 1996 een proefschrift gepubliceerd met de naam “De Weg naar Projectsucces”.
De ondertitel is intrigerend: “Resultaten bereiken met mensen”.
Het is in maart 2009 bij uitgeverij Van Haren in een vierde druk uitgegeven, met ISBN 978-90-8753-311-3.
Ik beveel het van harte aan, omdat het veel inzicht geeft in de manier waarop projecten en mensen in de praktijk werken. Het is gebaseerd op robuust onderzoek, en daarmee onderscheidt het zich van veel "I did it my way" projectmanagement boeken.
Voor mij is het zeer herkenbaar.
De omslag van het boek.
Een recensie van NBD/Biblion
De vierde druk van een spraakmakend en vernieuwend proefschrift uit 1996 over projectmanagement. In dit boek wordt uitgebreid ingegaan op de vraag met welke instrumenten men het beste een beoogd projectresultaat kan realiseren.
In veel literatuur over dit onderwerp wordt stilgestaan bij tamelijk 'technische' instrumenten zoals faseringsmodellen, planningstechnieken en verslaglegging. In de geactualiseerde versie van het proefschrift van Van Aken, een gereputeerd organisatieadviseur en managementtrainer, staan de persoonsgebonden en organisatorische factoren centraal. Een onderwerp dat daarbij aan bod komt, is bijvoorbeeld het laveren tussen improvisatie en routine.
Aan het boek ligt zeer gedegen praktijkonderzoek ten grondslag. Het boek is bruikbaar voor iedereen die gedegen kennis wenst op te bouwen over de succesfactoren voor projectmanagement en is onder meer bruikbaar bij IT-projecten en organisatieverandering.
(NBD Biblion recensie, Mr. P.C. van Schelven)
En dit staat er op de achterkant van het boek.
Hoe is het mogelijk na zoveel jaar ervaring en studie dat er nog zo vaak dingen misgaan met projecten? En waarom is bij het ene project het projectsucces groter dan bij het andere? In dit boek wordt verslag gedaan van een onderzoek naar het antwoord op deze vragen over de succesfactoren van projectmanagement.
Centrale hypothese in De weg naar projectsucces is dat succes niet in de eerste plaats wordt gerealiseerd door gebruik te maken van allerlei managementinstrumenten, zoals planning, bugettering, monitoring, voortgangsrapportages en beslisdocumenten. Van minstens even groot belang zijn factoren op het gebeid van de werkstijl van projectleiders en de manier waarop zij gedoseerd gebruik maken van het beheersinstrumentarium voor project management.
Deze uikomsten zijn in hoge mate van belang omdat ze de aandacht richten op de kwaliteit van leidinggeven in plaats van op verbetering van de beheersinstrumenten. Projectsucces wordt eerder via leiderschap dan via management bereikt.
In deze vierde herziene druk wordt ruim aandacht geschonken aan de recente ontwikkelingen op het gebied van project management. Dit komt tot uiting in twee belangrijke aanvullingen op de vorige druk van dit boek. Ten eerste worden de uitkomsten van het onderzoek geplaatst tegen de achtergrond van de toenemende invloed van het Anglo - Amerikaanse management denken ten koste van het Rijnlands/Europese management denken. En ten tweede wordt ingegaan op de ontwikkelingen met betrekking tot de beschrijven van competenties voor projectmanagers in de NCB versie 3 en de activiteiten van Nederlandse afdeling van de internationale Project Management Institute (IPMA) op het gebied van certificering.
Voor opdrachtgevers, projectleiders, projectmedewerkers, maar ook voor besturen, directies, gebruikers en opleiders kunnen de uitkomsten van dit promotieonderzoek van praktisch nut zijn.
